Moederdag en vaderdag beschouw ik al jaren als genderbevestigende geldklopperij: plantje voor haar, hogedrukspuit voor hem.

Sinds ik de basisschool verliet en niet langer word gedwongen cadeaus te knutselen (fotolijstje voor haar, asbak voor hem), doe ik niet meer mee. Mijn ouders weten wel dat ik ze waardeer.

Tekst: Leonard van 't Hul Verschijnt: in de Boekenrubriek van Sociologie Magazine nr. 3 2017

Dat laatste is een nogal gevaarlijke aanname, zo leerde ik in ‘Eindeloos ouderschap; zorgen voor je kinderen houdt nooit meer op’, van socioloog Herman Vuijsje en journaliste Anneke Groen. Drijfveer voor het boek was hun beider verbazing over de flagrante verschillen tussen de manier waarop zij zich tot hun (groot)ouders verhielden, en hoe zij zich nu tot de eigen (klein)kinderen verhouden. Zowel financiële als affectieve bindingen lijken intensiever te zijn geworden. Een belangrijke vraag is dan ook of de langere en intensievere betrokkenheid bij het volwassen kroost een tijdelijk verschijnsel is, of toch een structurele ontwikkeling.

Hun verkenning steunt op eigen ervaringen, interviews met ‘ervaringsdeskundigen’ en bespiegelingen van sociaalwetenschappers. De auteurs geven genereus toe dat het interviewcorpus verre van systematisch is en vooral uit Amsterdamse vrienden en kennissen bestaat. Toch levert die ‘afwijking’ naar hun verwachting geen problemen op: de hoofdstad is immers ons aller voorland. Vuijsje en Groen behandelen vrijwel uitsluitend het perspectief van de babyboomers behandelen. Voordeel is wel dat zij daardoor een scherp oog hebben voor de dankbaarheidtaboes en stroeve verhoudingen waarmee ouderlijke hulpverlening gepaard kan gaan. Kortom: een aardige cadeautip voor iedereen die de ouwe lui wil laten zien waar sociologen zich zoal mee bezig houden.

Zorgen voor je kinderen houdt nooit meer op.

Herman Vuijsje & Anneke Groen

Amsterdam: University Press, 2017

ISBN: 9789462984240, €14,95