Toen ik Sociologie studeerde, kon ik er enorm van genieten: colleges. Uiteraard niet van alle, maar het kost me bijna zeven jaar na dato geen enkele moeite hoogtepunten voor de geest te halen. Ik denk aan het college waarin ik leerde dat pesten een groepsproces is en sommige pesters te bestempelen zijn als Machiavellians.
Columns
Op 28 februari 1966 droeg Ed Hoornik één van zijn mooiste verzen voor op de manifestatie Poëzie in Carré. Ik was erbij. Het gedicht heet Pogrom en hij had het geschreven in 1936. Het gaat over de opkomst van het Nationaal Socialisme, zo dicht bij Amsterdam. De dreigende slotregel luidt: 'Het is maar tien uur sporen naar Berlijn.'
Ik ben gefascineerd door woorden. Vooral nieuwe woorden. Want woorden scheppen werelden, één van de belangrijkste lessen van mijn proefschrift. Daarom valt de kracht van woorden nauwelijks te onderschatten.
In 2006 kwam ik als docent in tijdelijke dienst bij de opleiding Sociologie aan de Universiteit van Amsterdam. De bedoeling was dat ik dat jaar de 'gaten' in de zogenaamde 'bemensing' van het onderwijs zou opvullen. Men wist niet of ze het volgende jaar weer werk voor me zouden hebben. Ik was 23 jaar en vond het allemaal fantastisch; docent worden was mijn droom.
Ik zat in de trein en speelde Candy Crush op mijn telefoon. “Lukt het een beetje?”, vroeg de conducteur toen hij mijn kaartje controleerde. ”Nee”, zei ik, ”ik zit vast en ik ben sterk in de verleiding om er een paar zetten bij te kopen.”
Onze wereld is een talige wereld. Helaas en gelukkig zijn we gebonden en verbonden door taal om betekenis te geven aan de wereld om ons heen. Zo zie ik met lede ogen de opmars aan van het woordje kids en krijg ik de rillingen bij modewoorden als 'spannend', 'ingewikkeld' of 'pittig'. Maar dat is allemaal kinderspel in vergelijking met het gebruik van De Vooruitgang.
Onze wereld is een talige wereld. Helaas en gelukkig zijn we gebonden en verbonden door taal om betekenis te geven aan de wereld om ons heen. Zo zie ik met lede ogen de opmars aan van het woordje kids en krijg ik de rillingen bij modewoorden als 'spannend', 'ingewikkeld' of 'pittig'. Maar dat is allemaal kinderspel in vergelijking met het gebruik van De Vooruitgang.
Veel sociologen zijn geïnteresseerd in problemen. Er zijn zelfs sociologen die graag 'problemen willen helpen oplossen'. Lieve lezers, hoed u voor dat soort mensen. Je treft ze aan in de wetenschap, in de media en in de politiek. Laat ik, vanwege de recente gemeenteraadsverkiezingen, met een Rotterdams voorbeeld illustreren hoe dat onheuse idee van 'problemen oplossen' eruit ziet.
Pagina's
