Home » Artikel

Lopende band

Ik heb hier veel geleerd, maar zit hier toch niet helemaal op mijn plek… Met dat idee trek ik in juni 2006 voor de laatste keer de deur van de Universiteit van Amsterdam achter me dicht. Ik heb hier bijna een jaar gewerkt als onderzoeker bij de bijzondere leerstoel Actief Burgerschap en daarnaast lesgegeven aan eerstejaars studenten sociologie. Lange tijd was ik, naast de bijzonder hoogleraar, de enige onderzoeker bij de leerstoel. Ik miste de samenwerking met collega’s. Daarbij wilde ik graag terug naar mijn eerste onderzoeksliefde: het onderwerp veiligheid. Daarom besluit ik de overstap te wagen naar Regioplan, een beleidsonderzoeksbureau in Amsterdam. Hier kan ik aan de slag bij het cluster Criminaliteit en Veiligheid. Een aantal onderzoekers van de UvA reageert verbaasd en enigszins schamper als ik mijn vertrek aankondig: een beleidsonderzoeksbureau produceert toch vooral lopende band rapportjes zonder wetenschappelijke diepgang?

4 september 2006

Na een lange vakantie is het zover: mijn eerste dag! Ik heb een mentor toegewezen gekregen die me wegwijs maakt op het intranet en aan wie ik de komende tijd al mijn vragen kan stellen. Na een voorstelronde is het tijd voor het wekelijkse clusteroverleg. Hierin wordt besproken wat ons is opgevallen in het nieuws op het gebied van veiligheid. Vervolgens bespreken we de offertes en de lopende projecten. Welke nieuwe projecten zijn er binnengehaald? Zijn er nog knelpunten in de lopende onderzoeken? Daarna vertelt een collega iets uitgebreider over een onlangs afgerond onderzoek. Dit is precies wat ik op de UvA gemist heb: weten waar je collega’s mee bezig zijn en elkaar om advies kunnen vragen. Op de UvA groetten de andere onderzoekers me in het voorbijgaan uiterst vriendelijk, maar ik had geen idee welk onderzoek ze achter hun gesloten kamerdeur uitvoerden.

18 september 2006

Ik heb nog geen eigen project, waardoor ik de afgelopen tijd vooral losse klusjes gedaan heb. Vandaag wordt me gevraagd mee te schrijven aan een offerte over de aanpak van jeugdige veelplegers. Ik moet een achtergrondparagraaf schrijven en meedenken over de aanpak van het onderzoek. Leuk! Alleen - wat weet ik eigenlijk over veelplegers? Niet zo veel. Mijn eerste gedachte is daarom een aantal boeken over het onderwerp te halen en over drie weken een goede achtergrondparagraaf in te leveren. Maar zo werkt het dus niet bij een beleidsonderzoeksbureau. De offerte moet al over een paar dagen de deur uit. Het is dus zaak om in korte tijd geschikte informatie te verzamelen. Op internet vind ik een overzichtsstudie waarin alle recente wetenschappelijke onderzoeken over jeugdige veelplegers worden samengevat en met elkaar vergeleken. Ook bel ik met een aantal jeugdinstellingen voor aanvullende informatie. Op deze manier lukt het me een gedegen achtergrondparagraaf te schrijven. Is deze methode nu ten koste gegaan van de kwaliteit? Nee, volgens mij niet.

10 oktober 2006

 Ik word ingezet op een nieuw project: een onderzoek naar de effecten van de inzet van vrijwilligers bij de politie. Vandaag is mijn eerste interview. Mijn projectleider gaat mee. Tijdens het gesprek merk ik duidelijk dat ik gewend ben een ander soort interviews te houden. Het draait in deze fase van het onderzoek niet om de mening van de respondenten, maar om het verzamelen van feitelijke informatie. Dit vraagt om een andere interviewtechniek dan die ik in vorige onderzoeken heb toegepast. Ik krijg na afloop van het gesprek dan ook de terechte feedback van mijn projectleider dat ik mijn vragen geslotener moet formuleren.

18 december 2006

 Het eerste deel van het onderzoek naar de vrijwilligers bij de politie is afgerond. Vandaag is er een bespreking met de opdrachtgevers. Ik maak me vooraf wel een beetje zorgen: uit het onderzoek blijkt iets anders dan wat de opdrachtgevers vooraf dachten. Mijn projectleider stelt me gerust: we hebben gedegen werk verricht en we kunnen onze resultaten voldoende onderbouwen. Ik geef tijdens de bespreking een korte presentatie over onze conclusies. De opdrachtgever heeft een paar aanvullende vragen, maar is verder gelukkig tevreden.

 

 29 december 2006

 Intussen heb ik er een nieuw, heel ander onderzoek bij gekregen: voor vier gemeenten moet de effectiviteit van het veiligheidsbeleid onderzocht worden. Rond de jaarwisseling is het tijd voor bezinning. Hebben de UvA-onderzoekers gelijk gekregen met hun opvatting over beleidsonderzoek? Ik denk het niet. Voor mij is er van routinematig werk nog lang geen sprake. Het tempo waarin de onderzoeken uitgevoerd worden is hoog, maar snelheid hoeft niet automatisch ten koste te gaan van kwaliteit. Het bevalt me prima om me in korte tijd met veel verschillende onderwerpen bezig te houden. Ook over de samenwerking met collega’s heb ik niets te klagen. De deuren staan hier letterlijk en figuurlijk open. Wat mij betreft is de verandering van omgeving geslaagd. Ik heb er zin in, hier bij Regioplan!  

Dit artikel verscheen eerder in Sociologie Magazine: 

Auteur: 

Jolanda Koffijberg