Marokkaanse jongeren verbazen zich over het vrije kleedgedrag van hun ouders in de jaren zestig en zeventig. Zelf zijn ze zeer bewust bezig met hun kleding en hechten daarbij aan de voorschriften die hun godsdienst stelt. Verschillen hun kledingkeuzes wezenlijk van die van hun ouders? Aan de hand van foto’s, en interviews met leden van de verschillende generaties, schetst deze studie een beeld van de ontwikkeling van het kleedgedrag van Marokkaanse migranten in Nederland in de periode 1965-2010.In tegenstelling tot eerdere studies blijkt dat er weinig sprake is van een traditionalisering of Islamisering van het kleedgedrag. Door de aandacht te vestigen op de context waarin men bepaalde kleding draagt, wordt duidelijk dat er sterke variaties bestaan in het kleedgedrag. Factoren als gender, leeftijd, herkomstgebied en het modeaanbod spelen daarbij een bepalende rol.Mijn vader had een afro! plaatst het veelbesproken kleedgedrag van moslimmigranten in een historisch kader plaatst, waardoor de overeenkomsten met andere migrantengroepen in het verleden zichtbaar wordt. Joodse migranten in negentiende-eeuws Amerika worstelden met de kledingvoorschriften uit hun geloof, en ook Pakistani in Groot-Brittannië openden traditionele kledingzaken om aan de vraag naar traditionele kleding te voldoen.Aniek Smit is als promovendus verbonden aan het Instituut voor Geschiedenis van de Universiteit Leiden. Zij voerde dit onderzoek uit als onderdeel van haar onderzoeksmaster Sociale Geschiedenis. Haar scriptie werd bekroond met de Cordaid-Multatuli Onderzoeksprijs 2010 en was genomineerd voor de Fruinprijs 2010.