Historicus Piet de Rooy heeft de tweede Prinsjesboekenprijs gewonnen, de prijs voor het beste boek over de landelijke politiek. Lees verder voor de bespreking van René Gabriëls in het laatste nummer van Sociologie Magazine.Ons stipje op de waereldkaart Piet de Rooy Amsterdam: Wereldbibliotheek, 2014 Pagina’s: 414 ISBN 978-90-28425736, € 29,95. Door de totstandkoming van Nederland in de context van de wereldgeschiedenis te plaatsen, draagt Piet de Rooy met dit boek een steentje bij aan het deconstrueren van de narcistische bias van de vaderlandse geschiedschrijving, die onder meer tot uitdrukking komt in de gedachte dat God de wereld heeft geschapen en de Nederlanders hun eigen land. Nederland is niet op een relatief autonome, vreedzame en geleidelijke wijze tot stand gekomen, maar door toedoen van conflicten en toevalligheden waar het land nauwelijks greep op had. Sinds de stichting van de Bataafse Republiek in 1795 beweegt het meer op de golven van wereldwijde ontwikkelingen en is het slechts, zoals volksvertegenwoordiger Schimmelpenninck het destijds verwoordde, een 'stipje op de waereldkaart'. Voor wie Nederlandse politici gelooft, die tegenwoordig nog doen voorkomen dat het land een rol van betekenis speelt in de internationale politiek en haar soevereiniteit ten opzichte van Brussel kan handhaven, is het lezen van dit boek ontnuchterend. Zo was de stichting van Nederland als eenheidsstaat niet het resultaat van een geleidelijke verandering van de politieke cultuur, maar van een revolutie die gepaard ging met terreur. Illustratief voor het feit dat Nederland vooral een speelbal van vreemde mogendheden is, is dat Frankrijk in 1806 Nederland de monarchie oplegde en Nederland zijn onafhankelijkheid in 1813 grotendeels te danken had aan de Britse politiek en Russische militairen. De ruim tweehonderd jaar politieke cultuur van Nederland die De Rooy voor het voetlicht brengt, biedt een mooi perspectief ten aanzien van het populisme waar het land de laatste tijd mee worstelt. Wanneer Nederlandse populisten zich verliezen in de retoriek 'minder/meer Europa' en 'handhaving/verlies van soevereiniteit', dan blijken ze niet te beseffen dat hun land slechts een 'stipje op de waereldkaart' is.