De emancipatie die zich sinds de jaren zestig van de vorige eeuw heeft voltrokken, brengt met zich mee dat waarden en normen die eerder door kerk staat of ouders werden voorgeschreven niet zomaar worden geaccepteerd. Normen en waarden ontlenen tegenwoordig hun legitimiteit aan de mogelijkheid die mensen hebben om ze via de interactie met anderen vast te stellen. Persoonlijke en politieke autonomie houden in dat individuen zoveel mogelijk zelf de regels bepalen waaraan ze zich wensen te onderwerpen. Gijs van Oenen verdedigt in dit goed geschreven en uitermate interessante boek de originele stelling dat de lust van de emancipatie, meer (keuze)vrijheid, in toenemende mate een last is geworden. Veel mensen verlangen naar de bevrijding van keuzestress en zelfopgelegde normen en waarden, hetgeen in de reclame wordt uitgedrukt met de populaire slogan Nu even niet!. Zo mogelijk ruilen ze de interactiviteit in voor interpassiviteit: de weigering om te handelen in overeenstemming met de zelf onderschreven normen en waarden. Aan de hand van tal van maatschappelijke vraagstukken (onder meer populisme, ruimtelijke ordening, veiligheid) schetst Van Oenen met verve de opkomst van de interpassieve samenleving.