Het is opmerkelijk da t de ene socioloog beweert dat het volk niet bestaat (bijvoorbeeld Dick Pels) en de andere socioloog dit bestaan min of meer celebreert. Michiel van Hasselt hoort uitdrukkelijk tot de laatste categorie sociologen. Volgens hem is het volk een waardevolle sociale constructie, en is het een democratisch gebod om zo goed mogelijk haar wil te reconstrueren. Zijn grootste zorg is de mispresentatie van het volk, dat wil zegen politici die niet in staat zijn om burgers adequaat te vertegenwoordigen.Een ander probleem waar hij aandacht voor vraagt is de disbalans tussen het domein van de betaalde arbeid en het domein van de onbetaalde arbeid waar burgers zich onbaatzuchtig inzetten voor zaken die van algemeen belang zijn. Omdat politici van het eerste domein een fetisj gemaakt hebben, is de aandacht voor zaken als armoede, cultuur, duurzaamheid en zorg in de knel gekomen. Hasselt verdedigt de stelling dat de maakbaarheidsgedachte gerehabiliteerd moet worden en onderschrijft de aan Wouter Bos toegeschreven gedachte: ‘Wij kunnen zoveel beter.’